آرم TMC Health Horz

حمایت لحظات امید را در میان از دست دادن به ارمغان می آورد

TMC Health

·

04/29/2025

A group of people offering support to one another

پس از مرگ والدینش، لیندا هالیس از نزدیک تجربه کرد که غم و اندوه چقدر می تواند عمیق باشد - و داشتن حمایت چقدر حیاتی است.

این تجربه، همراه با پیشینه او در پیری شناسی و روانشناسی، او را به سمت تسهیل کننده گروه حمایت از غم و اندوه و داوطلب آسایشگاه TMC در خانه و خانه پپی سوق داد.

او گفت: "تسهیل این گروه ها و داوطلب شدن در خانه پپی قدرت آرام جامعه در غم و اندوه را به من نشان داده است و من می خواهم همچنان بخشی از آن حلقه برای دیگران باشم."

آسایشگاه TMC هر هفته میزبان گروه های پشتیبانی از غم و اندوه حضوری است - به رهبری داوطلبان واجد شرایط و آموزش دیده آسایشگاه - برای افرادی که در سال اول از دست دادن خود هستند. این گروه ها فضایی امن و مراقبتی را ارائه می دهند که در آن افراد می توانند در مورد مرگ یکی از عزیزان خود بدون احساس قضاوت صحبت کنند.

هالیس گفت: «غم و اندوه می تواند عمیقا احساس انزوا کند و این گروه ها با تقویت ارتباط و تفاهم، سفر منحصر به فرد هر فرد را گرامی می دارند. این در مورد "رفع غم و اندوه" نیست، بلکه در مورد داشتن مکانی امن برای احساس آن، به اشتراک گذاشتن آن و احاطه شدن توسط دیگرانی است که واقعا درک می کنند."

برای شرکت کنندگان، گروه به نوعی مهلت تبدیل می شود، تسهیل کنندگان آن - فرشتگان.

دیوید، یکی از شرکت کنندگان سابق، نوشت: «باید اعتراف کنم، در هفته های گذشته، از زمانی که همسرم درگذشت، شما داوطلبان را با دقت بررسی کرده ام. "می بینید، من متقاعد شده ام که شما واقعا فرشته هستید... سعی می کردم بفهمم بال های فرشته خود را کجا پنهان کرده اید. اما نتوانستم هیچ کدام را پیدا کنم. بالاخره به ذهنم رسید که شما نوع دیگری از فرشته هستید. این قلب شماست که شما را از بقیه جهان متمایز می کند. شما مرا از یک بدنه غمگین از فردی که زمانی بودم گرفته اید تا دوباره بخشی از جامعه باشم.»

امید این است که پس از یک سال، شرکت کنندگان روابطی را با یکدیگر ایجاد کنند که فراتر از جلسات گروهی است، که آنها جامعه خود را از افراد ایجاد کرده اند تا در صورت نیاز برای حمایت به آن تکیه کنند.

کریستا دوروچر، هماهنگ کننده داوطلبان، آسایشگاه TMC در خانه و خانه پپی، گفت: «شما نمی خواهید آنها احساس کنند در غم و اندوه خود گیر کرده اند. "چیزی که زیبا است این است که می بینید آنها وارد می شوند و احساس نمی کنند که می توانند صحبت کنند، اما پس از آن وقتی راحت تر می شوند، شروع به باز کردن و ارتباط با دیگران می کنند. آنها با یکدیگر معاشرت می کنند و به یکدیگر تکیه می کنند."

درباره گروه های حمایت از غم و اندوه بیشتر بدانید اینجا کلیک نمایید.